วันอาทิตย์ที่ 21 ตุลาคม พ.ศ. 2561

ลำเต้ย : สุขใจเมืองอีสาน


ลำเต้ย : สุขใจเมืองอีสาน

ดินแดนแห่งเมืองอีสานๆ
ถึงจะกันดารก็สุขขี
พอใจในที่มีๆ
เราก็สุขดีอยู่แบบสุขใจ
ไม่ต้องใปไหนบ้านเราสุขจริงๆ


เสียงแคนไม่สิ้นมนตราๆ
เสียงลำนั้นหนาดังก้องไปไกล
พวกเรานั้นสุขใจๆ
ไม่ต้องไปไหนบ้านเราสุขจิง
ไม่ต้องวิ่งหาความสุขเลยๆ

ไผบ่เคยมาเที้ยว
เชิญมาเที่ยวมาแหว่
มาเบิ่งแหน่สาละนออีสานนี้
ของดีล้นแหม่นให่ซม
มาเหล่าเบิ่งเมืองบ้าน
อีสานดินดำน้ำสุ่ม
ปลาเป็นกุ่มเป็นก้อน
ดั่งแข้ดอกแกว่งหาง
อีสานเฮาบ่เคยฮ้าง
บ่เคยห่างเหือดหาย
มีแนวดีหลายหลาย
ให้มาชมดอกเมืองบ้าน
ให้มาซมดอกเมืองบ้าน

ประพันธ์ อ้ายจารผญา นามว่า บ่าวจาร
ฝนตกเลยบ่มีหยังเฮ็ดเลยแต่งกลอนลำเต้ยพอกำกานี้ละ 555
ขอบคุณเครดิตภาพมากๆครับ

Cr:fb-สืบสานผญา-ปรัชญาอีสาน

วันพฤหัสบดีที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2561

นี่แหละชาวนา

นี่แหละชาวนา

เป็นชาวนา นั้นแสน สุดลำบาก
ทนทุกข์ยาก ตรากตรำ กรำสังขาร
ยามแก่เฒ่า ไร้เงิน มาบำนาญ
เป็นภาระ ลูกหลาน ให้เหนื่อยใจ
เฝ้าปลูกข้าว เลี้ยงคน จนโตมา
ความเมตตา จากคน หามิได้
คิดแล้วท้อ เหนื่อยกาย เหนื่อยหัวใจ
เกิดชาติใหม่ อย่าได้ เป็นชาวนา.

วันพุธที่ 3 ตุลาคม พ.ศ. 2561

ปลายฝนต้นหนาวและสาวคนรัก



** ปลายฝนต้นหนาวและสาวคนรัก **


ได้ยินเสียงนกแทดร้องข้าวท้องแก่
สายฝนเคยเวียนแวเริ่มห่างหาย
ลมหนาวล่องกอดจูบลูบไล้กาย
หัวใจรักทักทายยามนิทรา

คิดถึงสาวเพื่อนเล่นหลายเดือนก่อน
ทำแง่งอนไม่อยากคบจึงหลบหน้า
เข้าเมืองหลวงหางานทำทิ้งไร่นา
คนแก่อยู่ตามประสาสู้ชีวิต

เบื่อหน้าคนบ้านนอกเธอบอกผ่าน
แล้วซมซานตายดาบหน้าฟ้าลิขิต
ไม่ห่วงใยคนเคยรักเลยสักนิด
นั่งนอนคิดคอยนับวันเธอกลับมา

เย็นสายลมทักทายปลายฝนต้นหนาว
หัวใจจึงแปลบปวดร้าวจวนเจียนบ้า
หวังเพียงเธอไม่ลืมคำสัญญา
เก็บเงินค่าเก็บเกี่ยวข้าวในปีนี้

ค่ำคืนจึงกอดหมอนทนนอนหนาว
รอคอยสาวกลับมาซบอกพี่
คำสัญญาจะแต่งกันช่วงปลายปี
หนาวชีวีหน่วงอุราหนุ่มนาครวญ

Cr:http://oknation.nationtv.tv/blog/Anutip/2013/10/08/entry-1
อณูทิพย์ ธารทอง